چرا انقدر ناامیدم؟

نمیتونم، من هیچ وقت نمی تونم کارهایی که دوست دارم رو انجام بدم. احساس می کنم هر کاری که انجام می دم از سر اجبار هست. خیلی وقتا احساس خستگی و کلافگی دارم.
از اینکه همش بشینم رویاپردازی کنم و نشه… خسته شدم. دیگه هیچ چیز خوشحالم نمیکنه! زندگیم خسته کننده شده و هیچ شور و هیجانی ندارم.

به نظر میاد دچار تعارض شدی، تعارض بین جایی که هستی و اونجایی که فکر می کنی باید باشی اما نیستی! وقتی هم احساس می کنی که قادر نیستی جایی که میخوای باشی یا کاری که میخوای رو انجام بدی احساس ناامیدی می کنی. خیلی اوقات ناچاری کاری که دوست نداری رو هم انجام بدی و این اجبار باعث ضعیف شدنت میشه.
توی یه دره بین رویا و واقعیت زندگی میکنی. انگیزه ای برای رشد و پیشرفت نداری و خیلی نسبت به خودت خشمگین هستی، که مانع اصلی برای پیشرفت و موفقیتته چون باعث میشه از تغییر و خطرکردن بترسی…

راهکارهای پیشنهادی خود یاری برای شما

راهکار اول:

یک هدف یا یک کار کوچیک که دوستش داری رو انتخاب کن، مثلا یک کار توی محل کارت.
تصمیم بگیر تا آخر انجامش بدی، کم کم تعداد این هدف های کوچک را بیشتر کن و تا آخر انجامشون بده تا احساس موفقیت را بیشتر تجربه کنی.

راهکار دوم:

یه هدف دست یافتنی که برات ارزشمند رو بالای یه برگه بنویسم، مثلا گرفتن گواهینامه یا مدرک تحصیلی توی مقطع بالاتر و شروع کن به برنامه ریزی برای انجام اون هدف. قدم های کوچیک کوچیک رو بنویس و کم‌کم انجامشون بده و هر طوری که فکر می کنی و برات مقدوره برای رسیدن به این هدف تلاش کن. یادت باشه ناامیدی نتیجه بی تحرکی و غیر فعال بودن، پس دست از بی تحرکی بردار و برای خواسته ات تلاش کن.

راهکار سوم:

توی برنامه روزانه ات، برای انجام کارهای مهم پاداش تعیین کن و برای خودت جشن بگیر، به خودت تبریک بگو، از خودت تشکر کن، به خودت بگو دمت گرم! حس شادی و رضایت را جایگزین غم و ناامیدی کن.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگو شرکت کنید؟
نظری بدهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *