من عاشق جلب توجه و خودنمایی هستم!

نیاز دارم مرکز توجه باشم، چون اگر کسی بهم توجه نکنه ناراحت و بی حوصله می شم، دوست دارم همیشه دیگران بهم توجه کنن و برای این توجه، تایید، یا احترام کارهای زیادی می کنم هر چند که بعضی کارم نامناسبه.

نیاز به تایید و توجه از کودکی با ما همراه میشه. مخصوصا اگر در کودکی به اندازه کافی بهمون توجه نشده باشه یا کسی ما رو طرد کرده باشه که خیلی پر رنگ تر هم میشه! یعنی ما دست به هر کاری می زنیم که خودنمایی کنیم و توجه دیگران رو به خودمون جلب کنیم. بعضی ها بهمون می گن دلقک جمع یا شلوغ کن جمع… این طوری میشه که شخصیت اصلیمون پنهان می مونه و تبدیل به آدمی می شیم که نیاز داره دائما تشویق بشه.

وقتی هیجانی برطرف بشه ممکنه به نظر برسه آدم دیگه ای شدی چون نیاز به خودنمایی تون از بین رفته وقت هایی هم که عقاید و نظرات شما جدی گرفته نمی شه این نا دیده گرفته شدن نظرتون رو نادیده گرفته شدن خودتون.

چه کار باید کرد؟

با خودتون مثل یه قهرمان رفتار کنید! 
اصلا نیاز نیست برای تایید وجود خودتون دنبال جلب توجه دیگران باشید به جای دیگران خودتون به خودتون توجه کنید و برای هر چیز که شادتون کرده یا موفقیت ی هست براتون جشن بگیرید! یه جشن یه نفره هر چند وقت که بهش نیاز دارید برای خودتون جشن موفقیت بگیرید!

برای خودتون یه آلبوم از اتفاق های مهم زندگی تون درست کنید.
هر چی که احساس خوبی بهتون میده رو توی یه آلبوم بگذارید یا می تونید یه آلبوم صوتی از خاطره های هیجان انگیز و دوست داشتنی تون درست کنید و هر وقت دلتون گرفت بگذارید و بهش گوش بدید.