احتمالا وقتی به یک رابطه خوشبخت و همیشه خندان نگاه میکنید، نمی‌توانید دلیل این خوشبختی را کشف کنید.
در این رابطه ظاهرا همه چیز عادی است و هیچ اتفاق خارق‌العاده‌ای که باعث خوشبختی‌شان شود، نمی‌افتد. پس چرا این افراد می‌توانند حتی بیش از شروع رابطه، عاشق همدیگر باشند و خیلی‌های دیگر خیلی زود به نقطه پایان می‌رسند؟
اگر شما در آستانه ازدواج باشید یا تازه به این وادی وارد شده باشید، قطعا لحظات زیادی از روزتان را با چنین سوال‌ها می‌گذرانید؛ سوال‌هایی که هر چه آنها را زیر و رو میکنید، پاسخ‌شان را پیدا نمی‌کنید. در این مقاله مهم‌ترین رازهای آرامش بی‌پایان زوج‌های خوشبخت را برایتان فاش میکنیم.
در شرایط بحرانی بخش مهمی از نگرانی های والدین، کودکان و نوجونان هستند. فرزندان شما در شرایط بحرانی نیاز به محبت و توجه بیشتری دارند، البته قابل درک است که خود شما هم مضطرب و نگران باشید. اما کودکان قدرت تجزیه و تحلیل کمتری دارند و لازم است در مواقع بحرانی بیشتر مورد حمایت والدین و بزرگترها قرار بگیرند.
در این مقاله، چند توصیه کاربردی برای بهبود شرایط فرزندانتان ذکر شده است. با بکار بستن این توصیه ها، در گذر از بحران های زندگی همدلانه تر کنار فرزندانتان باشید.
ادامه مطلب …
چطور محبت آمیز رفتار کنیم؟
ذات ما انسان ها دوست داره محبت آمیز رفتار کردن رو ببینه و محبت آمیز رفتار کنه، اما در طول زندگی یاد گرفته که خیلی احساسات و نیازهاش رو ابراز نکنه. اما این کار به شکل های مختلف به خودش و دیگران آسیب زده. یعنی ما با قضاوت اخلاقی خودمون و دیگران آسیب می زنیم البته بهش آگاهی نداشتیم و فکر می کردیم هر کسی که خلاف ارزش های ما چیزی میگه یا رفتاری میکنه جز بدهاست و هر کسی با ارزش های ما همسو و هماهنگ خوب و فوق العاده ست.
مقایسه کردن هم راه محبت کردن به خودمون و دیگران رو مسدود می کنه و در نهایت قبول نکردن مسئولیت رفتار و ادراک و احساس مون باعث می شد که امکان ارتباط محبت آمیز با خودمون و دیگران رو نداشته باشیم.
خیلی از ما دوست داریم مهارت هایی رو یاد بگیریم که به وسیله انها بتونیم رابطه بهتری با دیگران و البته خودمون داشته باشیم. خیلی از ما توی محیطی بزرگ شدیم و توی خانواده ای به دنیا آمدیم که دائم مورد قضاوت و سرزنش و تنبه و چیزهای دیگه بودیم. ما یاد گرفتیم که باید دنیا رو به خوب و بد تقسیم کنیم.
یاد گرفتیم اگر گرگ نباشیم گرگ ها ما رو خواهند خورد! یاد گرفتیم رنج و خشم رو در تنهایی تحمل کنیم و تا جایی که میشه با کسی ارتباط صمیمی نداشته باشیم چون ممکن بهمون آسیب بزنه. توی دنیای امروز که با وجود همه سختی ها می تونیم نیازهای زندگی مون رو تامین کنیم و زندگی مون رو جلو ببریم جای یه چیزی خیلی خالیه.
ما نیاز داریم بتونیم شادی و رنج دیگران رو حس کنیم و دیگران رو جدا از خودمون ندونیم. ما نیاز به روابط مجبت آمیز و خوشایند توی زندگی مون داریم و لازمه که یاد بگیریم چطور با محبت و دوستانه با دیگران و البته خودمون رفتار کنیم.
اولین باری که تصمیم گرفتم توی زندگی‌ام یک تغییر اساسی ایجاد کنم،خسته و تنها گوشه‌ای از اتاقم نشسته بودم. به اتفاق‌هایی که برام افتاده بود، دوستان و خانواده‌ام فکر می‌کردم. همه اتفاق‌هایی که باعث ناامیدی من شده بودند، اشتباهاتی که کرده بودم. قضاوت‌های که دیگران در مورد من کرده بودند. همه خاطراه‌های ترسناک و تلخ و غم‌انگیز.
حتما شما هم از این خاطرات تلخ و آزاردهنده دارید درسته؟ خاطراتی که باعث شدن بخواهید با تمام توان خود واقعی تون رو ثابت کنید!
تا بحال برایتان پیش آمده است که حس کنید شخصی که با او صحبت می کنید اصلا به حرف های شما گوش نمیکند اما تظاهر میکند به شما گوش می دهد و گاهی هم به نشانه شنیدن صحبت شما، سری تکان می دهد… اما در نهایت چیز زیادی از صحبت شما متوجه نمی شود… یا حتی برعکس دیگران به شما می گویند چرا به حرف من گوش نمی دهی؟ چرا به حرفم توجه نمی کنی ؟ و شما درک نمی کنید که چرا فکر می کنند شما شنونده خوبی برای حرفشان نیستید… باید بگویم گوش دادن (فعال) یک مهارت مهم بخصوص در برقراری ارتباط سازنده و اثرگذار است و آموختنی و اکتسابی است.
یاد گرفتن این مهارت به ظاهر ساده به طور معجزه آسایی مشکلات ارتباطی بین افراد بخصوص شما و شریک عاطفی تان، زن و شوهرها و… رو حل میکند زیرا از بروز خیلی از سوتفاهم ها جلوگیری می کند و همین طور پیام درست را به نحوی درست منتقل می کند. این مهارت تنها نیاز به تکرار و تمرین دارد و خیلی سریع نتیجه دلخواه شما را ایجاد می کند.
همین مهارت ساده باعث اصلاح بسیاری از مشکلات ارتباطی شما می شود کافی است آن را یاد بگیرید تمرین کنید.
برای انتخاب های کوچیک زندگیم مثل رنگ لباسی که می خوام بخرم یا طعم سس غذا یا جای وسائل اتاقم کلی فکر می کنم.
وقتی می خواستم گوشی مو عوض کنم در عرض چند دقیقه یه مدلی رو انتخاب کردم اما هنوز نتونستم رنگ دلخواهم رو انتخاب کنم.
ادامه مطلب …
گاهی وقتا متوجه رفتارم هستم اما بیشتر اوقات حواسم نیست که چی کار می کنم… خیلی بد قولی می کنم، به آدم های مهم زندگیم مثل مادر و پدر و یارم بی احترامی می کنم و حرف های ناراحت کننده می زنم. کاری که دیگران به عهده من گذاشتن رو تمام نمی گنم و میندازم گردن دیگران
۱.خودتان را سرزنش نکنید!
این کار نشاط و شادی درونی تان را از بین می برد چون وقتی خودتان را سرزنش می کنید و نسبت های ناروا به خودتان می زنید در ذهنتان می ماند و این مساله دائم تکرار می شود، پیام های منفی روزانه تبدیل می شود به این جمله که “من نمی تونم، من عرضه شو ندارم و …” البته این طبیعی است که نتوانیم بعضی کارها را انجام بدهیم منظور من منصفانه قضاوت کردن میزان توانایی ها و توانمندی هایتان است نه کمتر از آنچه هستید نه بیشتر از توان واقعی تان.
۲.منتظر تایید و تشویق بیرونی نباشید.
خیلی لذت بخش و انرژی بخش است که تعریف و تاییدی هرچند کوتاه از دیگران بگیریم اما نباید منتظر آن بنشینیم، خیلی اوقات مورد حسادت یا کم لطفی یا حتی خشم دیگران هستیم و آنچه که منتظر نشنیدن آن هستیم را بدست نمی آوریم و فکر می کنیم خوب نیستیم در حالی اینکه کسی ما را تایید نمی کند به این معنی نیست که مورد تایید نیستیم. بهترین کاری که لازم است خودمان برای خودمان انجام بدهیم این است که برای کارهایی که تصور میکنیم صحیح و بجا هستند خودمان را تشویق و تایید کنیم. حتی می توانیم هدیه های کوچکی به خودمان بدهیم و باعث شادی درونی مان بشویم بدون اینکه منتظر دریافت تایید و تشویق دیگران باشیم.
۳.نقاط قوت تان را پر رنگ تر کنید.
بهترین کارهایی که می توانید انجام بدهید را به یاد بیاورید… نقاط قوت شخصیت خودتان را هم لیست کنید. همه ی ما چیزهای بخصوصی داریم که می توانیم به عنوان نقطه قوت شخصیتمان به آنها اشاره کنیم شاید کسی می گوید من خوب صحبت می کنم دیگری می گوید من خیلی سریع یاد می گیرم و… هه این نقاط قوت را در ذهنتان یا در یک برگه کاغذ لیست کنید و تا می توانید آنها را تکرار کنید تا به مهارت بالایی در آنها برسید. خوب است لیست نقاط قوتتان را در کیف پولتان نگه داری کنید تا بتوانید آنها را مرور کنید.
۴.به خودتان یادآوری کنید همه کمبودهایی دارند.
کاملا عادی است که بعنوان یک انسان ضعف هایی داشته باشیم، وقت آن رسیده که ضعف هایمان را بپذیریم و با آنها کنار بیایم. دانستن این واقعیت که هر انسانی ضعف هایی دارد به ما برای پذیرش کم و کاستی های شخصیتمان کمک می کند. خوب است صبورانه با خودمان رفتار کنیم.
۵.با آدم های قوی و توانمند دوست شوید.
افرادی که به نظرتان آدم های توانمندی هستند فرصت خوبی برای کمک به ساختن یک شخصیت جدید خواهند بود، دوستان ما بیشتر از چیزی که تصور می کنیم روی شخصیت و منش ما تاثیر می گذارند. برای پیدا کردن دوستان و آدم های قوی که از شما حمایت کنند به کلاس ها و انجمن های حمایتی شهرتان مراجعه کنید. بزودی خود شما هم کسی خواهید شد که دیگران برای رشد و ارتقای شخصیتشان به چنین فردی به عنوان دوست نیاز دارند.
۶.به وسوسه عادت های بد نه بگوید.
نه گفتن به خودتان را تمرین کنید، البته این نه گفتن به سادگی نه گفتن به دیگران نیست. برای تمرین می توانید از چیزهای کم ارزش تر شروع کنید. مثلا به وسوسه تکرار عادت های بدی که دارید اما تمایل به تغییرشان دارد نه بگوید. فرض می کنیم کسی روزانه ۲ پاکت سیگار می کشد اگر در طی روز به یک نخ نه بگوید بزودی مصرف سیگار را کنار خواهد گذاشت.
۷.عادت های جدید و سازنده بسازید.
در مورد ایجاد عادت های جدید چیزهای زیادی می دانید مثلا اینکه برای ساختن عادت جدید لازم است آن را حداقل ۲۱ روز تکرار کنید، یا عادت جدید را با عادت های قبلی متصل کنید تا همراه با آنها انجامشان بدهید. من فکر می کنم بهترین راه برای ایجاد عادت جدید این است که فقط برای یک روز و هر روز به همین نیت آن را انجام بدهم و به خودم بگویم که امروز فقط امروز انجامش می دهم. ضمن اینکه توجه و تمرکز اصلی ذهنم را به این موضوع متمرکز نمی کنم تا نسبت به آن حساس نشود و به عنوان یک کار جانبی آن را بپذیرد و به سادگی انجام بدهد.
۸.فرصت تجربه کارهای جدید را به خودتان بدهید.
آخرین کار هیجان انگیز یا انرژی بخشی که برای خودتان انجام دادید چه زمانی بود؟ چه کاری کردید؟ یکنواختی زندگی روزمره خود را چطور کم میکنید؟ همین حالا کمی فکر کنید و بگویید که اگر می خواستید برای تغییر روحیه و حال درونی تان کاری انجام بدهید چه کار می کردید؟
۹.هدفگذاری و برنامه ریزی کنید.
برای تغییرهای بزرگ از برنامه ریزی های کوچک استفاده کنید. هر روز قدمی برای رسیدن به هدفتان بردارید و بنویسید که چطور می توانید به آنچه می خواهید برسید. برنامه ریزی قدم های مرحله ای ما را به نتایج کوچک اما مهم میرساند و همین نتایح کوچک در کنار هم تبدیل به نتایج بزرگ و بزرگتری می شوند. زندگی برای رسیدن به هدف فقط همین امروز را به ما می بخشد و لازم است از همین امروز برای رسیدن به اهدافمان استفاده کنیم.
۱۰.با خودتان دوستانه رفتار کنید.
همه ما اشتباه می کنیم همه ما! صدایی که در سر ما سخن می گوید و مدام ما را به چیزهای مختلف محکوم می کند یا اینکه مدام از چیزهای منفی صحبت میکند نیاز به مدیریت شدن دارد، این ما هستیم که صاحب ذهنمان هستیم و می توانیم با هوشیاری و توجه به پیام های والد درونمان آن را کنترل کنیم و به جای پیام ها و سرزنش های همیشه منفی پیام های مثبت جایگزین ایجاد کنیم. به جای من نمی توانم بارها از خودتان سوال کنید اگر بتوانم چه می شود؟ یا به جای خسته هستم با خودتان بارها تکرار کنید که از انجام کارهایم انرژی می گیرم. مهم است که این جمله های مثبت را با ایمان و احساس واقعی بیان کنید به خودتان دروغ نگویید. هر وقت متوجه صدای درونی منفی تان شدید چند لحظه صبر کنید و ببنید چه جمله مثبت و سازنده ای می توانید جایگزین آن کنید. بهترین راه برای تغییر این جمله ها این است که فرض کنید شما دوستی بیرون از خودتان هستید و می دانید که خودتان چقدر توانمند و با استعداد هستید اما خیلی منفی باف، به عنوان یک دوست واقعی در مقابل هر حرفی که نشان دهنده منفی بافی و سرزش است جمله مثبت و سازنده ای را گوش زد کنید، انقدر این کار را انجام بدهید که دوست منفی بافتان آن را بپذیرد.
۱۱.شخصیت جدید و تاثیرگذاری برای خودتان تجسم کنید.
تصور کنید که قدرت خلق خودتان را دارید، دوست دارید این من جدید چه ویژگی هایی داشته باشد و چه طور آدمی باشد؟ خودتان را همان طوری که آرزوی بودنش را دارید تصور کنید و ببینید چقدر با آن من ایده آل فاصله دارید؟
۱۲.از من قدیم به من جدید کوچ کنید.
وقتی خود جدیدتان را با تمام جزییات و ریزه کاری های شخصیتش تصور کردید، متوجه فاصله یا شکافی که با خود فعلی تان دارید خواهید شد. خیلی از خود ایده آلتان دورید یا با کمی تلاش به او می رسید؟ هر چه باشد نیاز به برداشتن قدم های برای رسیدن به من ایده آل دارید، هر چه لازم دارید را مهیا کنید و به سوی من تازه تان قدم بردارید. مهم ترین چیز در کوله بارتان شفقت و مهربانی با خودتان و پذیرش خودتان به عنوان یک انسان ارزشمند و قابل اعتماد است.
محصولات مرتبط پیشنهادی
برای مطالعه بیشتر در مورد عزت نفس، این محصول رو پیشنهاد می کنم:
چرا نسبت به طرد شدن انقد حساسم؟
من از ترس اینکه طرد بشم، نظرمو نمی گم. خیلی وقتا چون می ترسم کسی منو قبول نکنه و طردم کنه، به آدما نزدیک نمی شم. وقتی با کسی تلفنی حرف می زنم حتما اول من قطع می کنم غیر این باشه حس می کنم تلفن رو بروم قطع کرده. این حس طرد شدن واقعا عذابم میده و خیلی وقتا فرصت های خوب زندگی مو ازم می گیره.
خودیاری در شبکه های اجتماعی
