پادکست خودیاری
صوت قالب مناسبی برای دسترسی به هوش و خردی است که برای موفقیت نیاز دارید.
صوت، هر جایی که می روید همراه شماست، همه جا و هر زمانی که به آن نیاز دارید می توانید به آن دسترسی داشته باشید. وقتی نمی توانید به صفحه نمایش یا گوشی خیره شوید، وقتی رانندگی می کنید یا ورزش. یا هنگامی که مشغول کاری هستید، صدا در پس زمینه بیشتر برای شما کار می کند تا متن یا ویدئو.
مقالات صوتی (پادکست) خودیاری همانند یک رادیوی مفید از طریق وب سایت و اپلیکیشن های پادکست در دسترس شماست. اگر علاقمند به گوش دادن به پادکست خودیاری در برنامه پادکست دلخواه خود هستید، تنها کافیست عبارت خودیاری را جستجو کنید.
مقالات صوتی خودیاری:
خیلی وقت ها بدون هیج دلیلی عصبانی هستم در واقع همیشه عصبانی و نگران هستم. در حدی که کل بدنم دچار گرفتگی و فشار هست. گاهی وقتا نمی تونم روی کارهام حتی کارهای ساده تمرکز کنم چون خیلی راحت حواسم پرت میشه و عصبانی و پرخاشگر می شم.
خیلی برام پیش میاد که وقتی بیدار میشم انقدر احساس سرزندگی و هیجان می کنم که باور دارم هیچ چیز نمی تونه جلومو بگیره و اون روز کلی فعالیت و تلاش می کنم. در عوض یه روزهایی هم ساعت رومیزیم چند بار زنگ می خورده من خاموشش می کنم! اول صبحی انقدر اوقاتم تلخه که بهتره از روی تخت بلند نشم و بیرون نرم که خدایی نکرده باعث ناراحتی کسی نشم! این روزهایی که حوصله ندارم خیلی طولانی و خسته کننده هستند اما روزهایی که حالم خوبه خیلی سریع می گذرن. دوست دارم بدونم چرا یه روزهایی انرژی زیادی دارم یه روزهایی نه؟
مادرهای امروز ، متفاوت از مادرهای دیروز و نیازمند حمایت از طرف مادرهای خوشون هستند! مادرهای امروزی بنظر میاد لازمه که دست از کلاس ها و دوره های زندگی مدرن برای پرورش جسم فرزندمون برداریم و به سراغ مادران دیروز بریم و مادری کردن رو از آنها یاد بگیریم.
توی پادکست قبلی به چنتا مورد که باعث میشه رابطه‌ی ناسالم رو رها نکنیم اشاره کردم و توی این پادکست به ادامه ی مطلب می پردازم. مواردی که توی فایل صوتی قبلی بهشون اشاره کردم اینا بودن: وقتی می خواهیم از کسی که تصور می کنیم به ما وابسته ست جدا بشیم وجدان درد می گیرم و احساس گناه می کنیم، گاهی اوقات هم به شدت و زیاده از حد به دیگران علاقه مند می شیم و دیگه توان فکر کردن به رابطه ی ناسالم رو از دست می دیم.
بعضی از ما فکر می کنیم اگر تنها بمونیم یعنی بزودی می میریم! بعضی هامون هم از آسیب رسوندن به خودمون و تنبیه کردن خودمون لذت می بریم. در ادامه ی به چند مورد دیگه اشاره می کنم با من همراه باشید.
همگی مون رابطه های زیادی داشتیم که همون اوایل احساس کردیم که یه رابطه‌ی نا سالم و بهتره کات کنیم، اما ادامه دادیم… متاسفانه خیلی از رابطه هایی که به ازدواج و زندگی مشترک ختم شدن جز همین رابطه ها بودن و هستن شاید مهمترین دلیلیش اینکه خارج شدن از یه رابطه واقعا کار ساده ای نیست.
کار راحتی نیست که خیلی منطقی بشنیم و با روش گفتگوی مسالمت آمیز دل بکنیم! شاید آدم هایی که خیلی منطقی هستن و زیاد احساسات به خرج نمیدن بتونن اما برای کسایی که احساسی هستن این کار شکستن شاخ قول حساب میشه. حالا واقعا چرا خارج شدن از یه رابطه ی غیرسازنده که می دونیم به درد ما نمی خوره انقد سخته؟
شاید باورتون نشه اما برای ترس از ازواج یه اصطلاح عملی وجود داره!
در علم روانشناسی به ترس از ازدواج و ترس های غیر عادی در مورد تعهد می گن گاموفوبیا… این ترس یه ترس غیر واقعی و زیاد از پذیرش تعهد و قبول کردن زندگی مشترک و ارتباط ثابت و صادقانه با یک آدم برای همیشه ست. البته لازمه یه توضیحی بدم، این خیلی طبیعیه که مجردها از ازدواج بترسن و نگرانی هایی در موردش دارن چون بعد از تولد مهم ترین اتفاق زندگی هر کسی هست با این فرق که ما در تولدمون نقشی نداریم اما در ازدواجوم نقش اصلی رو ایفا می کنیم و طبیعیه که نگران و مضطرب باشیم در موردش… پس این گاموفوبیا چیه؟ خوب گاموفوبیا هم مثل همه ی فوبیا ها به ترس اغراق شده و بیشتر از حد معمول گفته میشه.
من خیلی مهربون و بحشنده هستم، برای دوستام وقت می زارم و گاهی وقتا کارای خودمو کنار می زارم که بهشون کمک کنم… اما یه وقتایی هم خیلی حسابگر و سرد رفتار می کنم. فکرای بدی میاد توی ذهنم و رفتارم تغییر می کنه و به نظر یه آدم دروغ گو و بدطینت میرسم… نمی دونم چرا اینجوریم؟
احساس می کنم خیلی از آدم ها درک نادرستی از من دارن و فکر می کنن که من ضعیف و شکننده هستم! در حالی که فکر می کنم قوی و توانمند هستم. یا فکر می کنن من آدم جالبی نیستم در حالی که خیلی خوب می تونم ارتباط برقرار کنم. حس می کنم دیگران به خاطر درک نکردن من، احترامی که سزاورش هستم رو به من نمی گذارن شاید اگر منو می شناختن طور دیگه ای رفتار می کردن.
باور دارم اگر بمن فرصت داده می شد که طور دیگه ای رفتار کنم می تونستم خیلی بهتر از چیزی باشم که الان هستم. مدام احساس می کنم نمی تونم حرفl رو به خوبی به دیگران منتقل کنم و آنها منظور اصلی حرف من را درک نمی کنن…
روزهایی که قصد راه اندازی یک کسب و کار یعنی خودیاری رو داشتم، به همون میزان هیجانی که داشتم، ترس هم داشتم. فکر می کردم از پسش برنمیام و نمی تونم اونجور که باید پیش برم… خوب البته یه میزانی از ترس برای شروع هر کسب و کاری طبیعی هست و میشه گفت لازمه!
مراجع خانمی داشتم که مساله شون رو اینطور عنوان کردن: می خوام یه کاری برای خودم داشته باشم اما… اما می ترسم کارم به نتیجه نرسه و نتونم ادامه بدم… کاملا مشخصه که مساله ابتدایی ایشون ترس از شکسته اما پشت ترس از شکست ترس های دیگه ای هم وجود داره که قصد دارم در پادکست شماره 21 یعنی همین فایلی که در حال گوش دادن هستید راجه به ترس صحبت کنم.
وقتی از کنار دیگران رد می‌شوم، کافیه صدای خنده و حرف زدنشون رو بشنوم، اون وقت مطمئن می‌شوم که درباره من صحبت می‌کنن. اگر در روزی که برای گردش بیرون می‌روم باران بباره، فکر می‌کنم که دنیا نیز بر علیه منه و می‌خواهد برنامه‌هام رو به هم بزنه. البته گاهی اوقات می‌دانم که چنین افکاری غیرمنطقیه؛ اما باور دارم که مسائل به‌طور عمد برایم رخ می‌دهن. توقع بروز بدترین اتفاق‌ها رو دارم و همیشه با عجله نتیجه‌گیری می‌کنم. به‌هیچ وجه دوست ندارم دیگران خود واقعی‌ام رو ببینند؛ چون نمی‌خواهم از من چیزهایی بدونن و بعد بر علیه خودم به‌کار ببرن.»
