پادکست خودیاری
صوت قالب مناسبی برای دسترسی به هوش و خردی است که برای موفقیت نیاز دارید.
صوت، هر جایی که می روید همراه شماست، همه جا و هر زمانی که به آن نیاز دارید می توانید به آن دسترسی داشته باشید. وقتی نمی توانید به صفحه نمایش یا گوشی خیره شوید، وقتی رانندگی می کنید یا ورزش. یا هنگامی که مشغول کاری هستید، صدا در پس زمینه بیشتر برای شما کار می کند تا متن یا ویدئو.
مقالات صوتی (پادکست) خودیاری همانند یک رادیوی مفید از طریق وب سایت و اپلیکیشن های پادکست در دسترس شماست. اگر علاقمند به گوش دادن به پادکست خودیاری در برنامه پادکست دلخواه خود هستید، تنها کافیست عبارت خودیاری را جستجو کنید.
مقالات صوتی خودیاری:
گاهی وقتا متوجه رفتارم هستم اما بیشتر اوقات حواسم نیست که چی کار می کنم… خیلی بد قولی می کنم، به آدم های مهم زندگیم مثل مادر و پدر و یارم بی احترامی می کنم و حرف های ناراحت کننده می زنم. کاری که دیگران به عهده من گذاشتن رو تمام نمی گنم و میندازم گردن دیگران
راه هایی برای اینکه بتوانیم زندگی آگاهانه را تجربه کنیم و با تکرار این مهارت در زندگی مان آن را به بهترین شکل دز زندگی به کار بگیریم.
باور دارم می توانم هر چیزی را که می خواهم بدست بیاورم.
آدم های زیادی را می شناسم که کم استعدادتر هستند اما از من موفق تر هستند و زندگی خوبی دارند. من آدم تنبلی نیستم اما چیزی مانع حرکت من به سمت اهدافم می شود. از اینکه با وجود علاقه زیاد به اهدافم به سمت آنها حرکت نمی کنم ناراحت هستم.
احساس می کنم توی ذهنم دو تکه هستم! یه بخش از من می خواد که موفق بشم و جلو برم بخش دیگه ام از کار کردن خسته است و ترجیح میده کار نکنم و همه چیز همین طوری که هست باقی بمونه. با اینکه خیلی تلاش می کنم اما به بنظر خودم اصلا موفق نیستم.
چرا نسبت به طرد شدن انقد حساسم؟
من از ترس اینکه طرد بشم، نظرمو نمی گم. خیلی وقتا چون می ترسم کسی منو قبول نکنه و طردم کنه، به آدما نزدیک نمی شم. وقتی با کسی تلفنی حرف می زنم حتما اول من قطع می کنم غیر این باشه حس می کنم تلفن رو بروم قطع کرده. این حس طرد شدن واقعا عذابم میده و خیلی وقتا فرصت های خوب زندگی مو ازم می گیره.
شغل جدیدی به من پیشنهاد شده که درآمد بیشتر و مسئولیت بیشتری دارد، اما با توجیه های زیادی نمی خواهم آن را بپذیرم. بخشی از من می خواهد به دنبال فرصت های برای زندگی بهتر است ولی بخشی دیگرم می خواهد در شرایط فعلی بمانم چون بیشتر احساس امنیت می کنم.
خودم را کاملا از دیگران جدا کرده ام چون فکر می کنم من آدم گوشه گیر و منزوی هستم. هر چند که مطمئن نیستم که واقعا گوشه گیر و منزوی باشم. خیلی اوقات افرادی که دائما در جمع و با دیگران هستند را نقد می کنم و فکر می کنم آنها از سر بی کاری و بی هدفی در جمع ها هستند. من تمایلی به داشتن رابطه دوستانه یا رابطه عاطفی با کسی ندارم.
احساس می کنم آدم باهوش و توانمندی هستم اما زمانی که در حال انجام کاری هستم فکری به ذهنم می آید که شاید نتوانم از پس این کار برآیم. خیلی اوقات از فکر کردن به کارهایی که می دانم قادرم آنها را انجام بدهم اجتناب می کنم چون می دانم از دسترس من خارج هستند یا اگر آنها را انجام بدهم گند خواهم زد!
