چرا احساس گیجی و حواس پرتی می کنم؟

انگار اصلا توی این دنیا نیستم حس می کنم نسبت به هر چیز و هر کس توی اطرافم بیخیال و بی تفاوتم. از سر عادت یسری کار انجام میدم و هیچ کنترلی روشون ندارم و فقط انجامشون میدم. دچار توهم میشم. خیلی چیزا حتی اسم دوستای صمیمیم یا اطرافیانم رو فراموش می کنم…

 

گاهی وقتا که مضطرب می‌شید یا مشغله‌ای دارید که ذهنتون درگیر، این حالت پیش میاد در واقع توجه شما به خودتون و محیط اطراف تون از بین میره و یه جورایی دچار گیجی و حواس پرتی میشید.
اگر این حالت زیاد براتون پیش میاد خوبه به دلایل دیگه هم توجه کنید ممکن این رفتار یک مکانیسم دفاعی باشه یعنی شما به صورت ناخودآگاه دوست ندارید اتفاق خاصی را توی زندگیتون قبول کنید، چون اون اتفاق باعث میشه شما با احساس گناه یا شرم یا ترسی که نمیخواید باهاش مواجه بشید مواجه بشید!

وقتی هم که دیگه نتونید این احساس گناه، شرم یا ترس یا حتی خشم را سرکوب یا انکار کنید خودتون رو ازش جدا میکنید یعنی به صورت ناخودآگاه از خودتون در برابر هر آسیب احتمالی حفاظت می کنید.

راهکارهای پیشنهادی خودداری برای شما

راهکار اول:

وقتی احساس می کنید ارتباط تون با خود و اطرافیانتان قطع شده نشانه اینکه لازمه توجه تون رو به بیرون از خودتون جلب کنید. توجه تون رو از احساسی که همان لحظه دارید تغییر بدید و ببینید دیگران چه احساسی را تجربه میکنن.
لازم درباره فکر و احساسی که دارید آگاه باشید آیا خشمگین هستید یا غم دارید یا ترسیدید؟
از خودتون سوال کنید چه طور میتونم به طرف مقابل تو این موقعیت کمک کنم؟ چطور باهاش ارتباط خوبی برقرار کنم؟

راهکار دوم:

وقتی حالتون خوبه شیوه های معمول انجام کارهای روزانه تون رو تغییر بدید مثلا اگر با دست راست مسواک میزنید تغییرش بدید و با دست چپ مسواک بزنید، از یه مسیر جدید به محل کار تون برید ترتیب انجام کارها تون رو تغییر بدید، توجه کنید هر کار رو چطور انجام میدید.
اینطوری هوشیارتر میشید و یه حس تازه توی زندگیتون ایجاد میشه و هیجان کارهای جدید رو تجربه می کنید