من خیلی مهربون و بحشنده هستم، برای دوستام وقت می زارم و گاهی وقتا کارای خودمو کنار می زارم که بهشون کمک کنم… اما یه وقتایی هم خیلی حسابگر و سرد رفتار می کنم. فکرای بدی میاد توی ذهنم و رفتارم تغییر می کنه و به نظر یه آدم دروغ گو و بدطینت میرسم… نمی دونم چرا اینجوریم؟
احساس می کنم خیلی از آدم ها درک نادرستی از من دارن و فکر می کنن که من ضعیف و شکننده هستم! در حالی که فکر می کنم قوی و توانمند هستم. یا فکر می کنن من آدم جالبی نیستم در حالی که خیلی خوب می تونم ارتباط برقرار کنم. حس می کنم دیگران به خاطر درک نکردن من، احترامی که سزاورش هستم رو به من نمی گذارن شاید اگر منو می شناختن طور دیگه ای رفتار می کردن.
باور دارم اگر بمن فرصت داده می شد که طور دیگه ای رفتار کنم می تونستم خیلی بهتر از چیزی باشم که الان هستم. مدام احساس می کنم نمی تونم حرفl رو به خوبی به دیگران منتقل کنم و آنها منظور اصلی حرف من را درک نمی کنن…
وقتی از کنار دیگران رد می‌شوم، کافیه صدای خنده و حرف زدنشون رو بشنوم، اون وقت مطمئن می‌شوم که درباره من صحبت می‌کنن. اگر در روزی که برای گردش بیرون می‌روم باران بباره، فکر می‌کنم که دنیا نیز بر علیه منه و می‌خواهد برنامه‌هام رو به هم بزنه. البته گاهی اوقات می‌دانم که چنین افکاری غیرمنطقیه؛ اما باور دارم که مسائل به‌طور عمد برایم رخ می‌دهن. توقع بروز بدترین اتفاق‌ها رو دارم و همیشه با عجله نتیجه‌گیری می‌کنم. به‌هیچ وجه دوست ندارم دیگران خود واقعی‌ام رو ببینند؛ چون نمی‌خواهم از من چیزهایی بدونن و بعد بر علیه خودم به‌کار ببرن.»
کوچینگ، طبق تعریف فدراسیون بین المللی کوچینگ، نوعی مشارکت مستمر و تسهیل گری جهت کمک به مراجعه کنندگان برای به فکر واداشتن آنها و زنده کردن خلاقیت درونشان است. در اثر این مشارکت است که در نهایت مراجعان می‌توانند به نتایج مطلوبی در زندگی شخصی و کاری خود دست پیدا کنند و همچنین در طی این فرایند، نقاط بالقوه‌ی وجودی شان را شناخته و می‌توانند انتظار بهبود در عملکرد کیفیت زندگی شان را داشته باشند.
در حالی که آدم تنبلی هم نیستم هیچ کاری که باعث شادتر و سلامت تر شدنم میشه رو انجام نمیدم. می دونم چه کارهایی خوشحالم میکنه اما نمیتونم دست به کار بشم. حتی گاهی اوقات شروع می کنم اما برای فقط یکی دو روز…
من تمام عمرم دنبال چیزهایی بودم که حتی مطمئن نیستم می خواستمشون یا نه؟! توی زندگی چیزهایی وجود دارند که واقعا آنها رو نمی خوام اما بیشتر چیزایی که واقعا می خوام رو ندارم خیلی وقتا که وارد رابطه می شم یا چیزی رو بدست میارم نمیدونم چی باعث شد که اولش فکر کنم همچین چیزی برای همچین کسی رو میخوام؟!
