چرا خیلی حساس و عصبی هستم؟

خیلی وقت ها بدون هیج دلیلی عصبانی هستم در واقع همیشه عصبانی و نگران هستم. در حدی که کل بدنم دچار گرفتگی و فشار هست. گاهی وقتا نمی تونم روی کارهام حتی کارهای ساده تمرکز کنم چون خیلی راحت حواسم پرت میشه و عصبانی و پرخاشگر می شم.

شرایطی که راجع آن صحبت می کنید نشانه های اضطراب بالاست، منتظر یه فاجعه هستید؟ بدون شک نگرانی اتفاق افتادن این فاجعه شما رو زودتر از پا می ندازه…
موقعیت هایی که روی آنها کنترل دارید برای شما امن هستند و در آنها آرامش دارید اما موقعیت هایی که روی آنها کنترل ندارید احساس خطر رو در ذهن ناهوشیار شما بیدار می کنند و در نتیجه بیدار شدن زنگ خطر در ذهن واکنش مناسب شرایط بحرانی رو نشان می دهید. این اضطراب های دائمی به جسم و روان شما آسیب وارد می کند حداقل کاری که این اضطراب ها می کنند کاهش دادن انرژی حیاتی شماست که باعث سستی و بی حالی بدن می شود.

زنگ خطر و حمله وحشت احساس ناتوانی و درماندگی را در شما بیدار می کند و در ذهن ناهوشیارتان این تفسیر که کنترل زندگی و شرایط دست من نیست و نمی توانم به توانایی هایم اعتماد کنم مدام تکرار می شود. نتیجه این تکرار ها شک به توانایی ها و ماندن در وضعیت اضطرابی است. گاهی اوقات حتی نمی توانید از پس مشکلات بسیار ساده مثل بودن در تاریکی برای چند لحظه بربیایید! زیرا در ذهنتان قادر به گذشتن از این تاریکی نیستید.

 

راه کارهای پیشنهادی خودیاری برای شما

  1. همیشه ورزش کنید.
    ورزش به صورت طبیعی تنش های عصبی بدن را تخلیه می کند، یکی از بهترین کارها بعد از یک روز کاری انجام ورزش های هوازی مثل دویدن است. بهتر است ورزشی را انتخاب کنید که ضربان قلب و جریان خون را افزایش میدهد که در نتیجه باعث کاهش اضطرابتان می شود.
  2. درک کنید که نمی توانید تمام موقعیت های موجود در زندگی تان را کنترل کنید.
    در برخود با مشکلات از روش های مختلفی استفاده کنید. البته می دانم که تمام تلاشتان را خواهید کرد اما می خواهم پیشنهاد کنم همراه با تمام تلاشتان این دعای زیبا را با خودتان زمزمه کنید ” خدایا به من آرامشی عطا فرما تا بتوانم آنچه را قادر به تغییرش نیستم را بپذیرم و جرات بده تا آنچه را می توانم تغییر دهم، آگاهی و قدرت تشخیص این دو را هم به من عطا کن.
  3. وقتی دچار اضطراب می شوید از خودتان بپرسید: آیا می توانم این اتفاق را کنترل کنم؟ چرا و چطور؟
  4. چشم هایتان را ببندید و به چشم هایتان بگویید آرام بگیر…
    برای آرامش ذهنی ابتدا نیاز به آرامش جسمی داریم، آرامش جسمی ما از چشم هایمان آغاز می شود وقتی چشم هایتان بی حرکت و خنک می شود بدنتان شروع به آرام شدن می کند.

 

 

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگو شرکت کنید؟
نظری بدهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *